گاه نوشت های یک نویسنده

چقد بدم میاد وقتی مینویسن دوصت دارم.یا مثلا چیزع.چراع.ارع.ره.صاکت.

نفرین امون بر نوشتنتون :| تن ژولیوس سزارو میلرزونین.

خیلی پست خوبی بود امیدوارم هممون استفاده کنیم :)

و یه مسئله ی دیگه که من خیلی وقته میخوام در موردش بنویسم و ایشالا خواهم نوشت فینگیلیش نوشتنه(حتی‌اسمشم مسخرس :/)

مگه کیبورد فارسی ندارن؟ چرا برمیدارن این جوری مینویسن؟ :/

حالا حتی بگیم واقعا ندارن کیبورد فارسی، چرا دیگه حرف حذف میکنن ؟ slm چیه اخه وجدانا؟ :||

حرف شما درست، من هم به املای درست مقیدم، ولی حالا اگه اشتباه بنویسن هم زبان فارسی چطوری می خواد نابود بشه؟

اخه به نظرم یکی از مهم ترین چیزایی که باعث تفاوت ملت ها و کشور ها میشه خط اون کشوره. اگه همینم از دست بدیم واقعا جالب نیست. البته خب نظر شخصیه :)

هان😐؟

منم خیلی عصبانی می‌شم از این ایرادها، علاوه بر اینا، مخفف‌نویسی‌ها هم عصبی‌م می‌کنن. مثلا به جای نمی‌دونم می‌نویسن نمد! خب این یعنی چی؟ با زمانی که ذخیره می‌کنی از ننوشتن اون چند حرف می‌ری اتم می‌شکافی؟ یا همین هکسره، وای خیلییی عصبانی‌م می‌کنه!! یه چیز دیگه هم عدم استفاده از علائم نگارشی‌ه. مثلا می‌گه امروز می‌ریم بیرون می‌گم به سلامتی، می‌گه سوال بود:/. خب اون علائم بدبخت اونجا یه دلیلی برای وجودشون هست!! 

خوب کردی این پست رو نوشتی. منم هی به این و اون تو گروهای کلاسی و غیره تذکر می‌دادم تا اینکه دیگه خودم خسته شدم. بی‌خیال، عوضش سعی می‌کنم تا جایی که می‌تونم خودم درست بنویسم.

و اینکه خیلی هم خوب می‌کنی که اشتباها رو تذکر می‌دی، چون واقعا یه وقتایی از دست آدم در می‌رن. من پستامو قبل از انتشار دو بار می‌خونم، اما بازم یه وقتایی بعد از چند روز می‌بینم که ای بابا، این چیه که تو نوشتی؟ مثل همون ضاحر. :/

اصلا بعد از تذکر تو رفتم دیدمش دوباره یه لحظه به عقل و سواد خودم شک کردم. اصلا هم بعد از دو بار خوندن متوجه نشده بودم که اشتباه نوشتمش. 

تنها موردی از اینا که باهاش موافق نیستم همون "عه" می‌باشد. چون به نظرم یه آواست فقط، و می‌شه هرجوری که می‌خوای بنویسی‌ش. 

خخخ تشکر که قـــلط املایی هایه ما رو (مخصوصا من رو ) تحمل میکنی خخخ و سپاس و تشکر فروان که میگی این قـــلطه اون قـــلطه خخخخ خخخخ خخخخ فکر کنم با این متن یه بیست از معلم ادبیاتمون پیشاپیش گرفتم اگه اجازه هست کپی کنم خخخ غــــــــلط ":")"

سلام.

منم از بس این چیزها رو تذکر میدم، برای بعضیا کابوس شدم! مخصوصا نسل جدید. خوشحالم که بین دهه هشتادیا یکی مثل تو هم هست😊

فقط کاش از کلمات انگلیسی هم به جای فارسی استفادهدنمی کردیم. لنگوئیج آخه پرنیان؟!😉

من از "عه" استفاده می کردم. نمیدونستم اشتباهه. ممنون که بر اطلاعاتم افزودی! 😊

سلام.به نظرم پست قشنگی بود ولی وقتی میگن به قول خودت:صاکت٬عارع و ...

در واقع میخوان شاخ باشن!   :|

دیگه حتی به سلام   بدبخت هم رحم نمی کنن.

صلام دیگه چیه؟:|ولی دیگه زبان فارسی با یه صلام و عاره و... نااااابود نمیشه :)البته نمیگم که کارشون درسته اما زبان فارسی انقدر عظمت و منزلت داره که نابود نشه.

:))))متن خعلی خوبی بود

آره، همین که کامنت گذاشتم تازه فهمیدم :|

دروغ چرا، تا اول هاش خوندم و حوصله م سر رفت، کاشکی این ادبای محترم یه جوری حرف بزنن که ما مردم عامه هم متوجه بشیم. اینا همه ش دارم می گن این جوری بده و این جوری زشته! من می خوام بدونم این کارهای بد چطوری می خواد یه زبان رو از بین ببره؟

جدی می دونید من کی ام؟ جدی جدی؟ از کجا؟ بعید می دونم ها، یه نشونی بدین ببینم، شاید خودم نمی دونم کی ام!

آره، درسته، حق با شماست.

خب یه نشونی چیزی بدین، چون خیلی بعید می دونم که بدونید، در کل بعید می دونم که حتی بشناسیدم.

بسیار پست خوب و به‌جایی بود. منم همیشه اعصابم خورد می‌شه از این غلط‌ها. البته بماند که اون «عه!» رو من هم استفاده می‌کنم :دی

منم یه مدت خیلی گیر می‌دادم به غلط املایی ملت ولی دیدم جنگ اعصابه. اونا هم تیکه می‌نداختن یا منتظر می‌موندن من یه سوتی بدم! دیدم بهترین کار همینه که تو جمله‌ی بعدی خودم درستش رو بنویسم.

و این که منم تو وبلاگ خیلی کمتر از اینستا و کانالا و جاهای دیگه دیدم.

می‌دونی چی غم‌انگیزه؟ این که جسته گریخته تو زیرنویس تلویزیون یا رو بیلبوردای شهر هم از این سوتیا می‌بینیم! دیگه کتابا هم درست ویراستاری نمی‌شن! من یه بار چند تا غلط از یه کتابی درآوردم با شماره صفحه و شماره‌ی خط حتی یادداشت کردم که ایمیلی چیزی بزنم به ناشرش! ولی نزدم و هنوز عذاب وجدان دارم بابتش :/

بعد یه مشکل دیگه هم اینه که بعضیا به قول تو حس می‌کنن شاخن و دارن رسم‌الخط خاص خودشون رو پیاده می‌کنن! مثل یه نویسنده‌ی معروفی که اسم نمی‌برم ازش! خب اگه قرار باشه هر کسی سلیقه‌ای بنویسه که دیگه چیزی به عنوان زبان واحد باقی نمی‌مونه!

راستی به نظر من فینگلیش نوشتن یه جور خیانته به زبان فارسی.

مثلا درباره‌ی هکسره فکر می‌کنم یه بخشیش تحت تاثیر فینگلیش نوشتن پدید اومده. مثلا من از خیلی وقت پیش این تو ذهنم هست که باید فاطمه رو Fatemeh بنویسم؛ با یه h آخرش، مثل تو فارسی که ه نوشته می‌شه ولی تلفظ نمی‌شه. ولی تو فینگلیش نوشتن از اونجایی که قاعده‌ای نداره، یکی میاد مثلا کتابِ خوب رو می‌نویسه ketabeh khoob. دیدم که می‌گما!

یا مثلا خود من یه مدت حس می‌کردم کلاس داره که فرض کن کلمه‌ی طبیعی رو بنویسم taBE! استفاده‌ی بهینه از حروف!

فینگلیش واقعا قاعده نداره و هر جور می‌خوای می‌نویسی و این روی فارسی نوشتنه هم می‌تونه تاثیر بذاره. البته فرضیه‌ی خامی هست هنوز و جای کار داره :دی

پ.ن. یه دوستی هم دارم فینگلیش می‌نویسه اکثرا و کلا خسته‌س! هر بار که تو متنش یه kh پیدا می‌شه باید بشینی رمزگشایی کنی منظورش «خیلی» بوده یا «خوب» بوده یا چی :))

و خداییش فینگلیش خوندن دو برابر از آدم انرژی می‌بره :/

آقا ببخشید من اینقد حرف زدم ولی منم دلم پر بود ازاین قضایا :))

به به. به چه نکته خوبی اشاره کردی. منم در نظر داشتم یه همچین چیزی بنویسم منتها خیلی خشن‌تر :) ممنونم که جلوی این خین و خین ریزی رو گرفتی.

راستی توی مثالات خوبه به "مثله" هم اشاره کنی. این یکی جیگرمو آآآآتیش میزنه. یه ه اضافه می‌کنی و معنی یه کلمه ساده کلی وحشتناک میشه.

راستی درباره لطفن و حتمن و اینا چیزی میدونی؟ من چند جای نسبتا معتبر دیدم و شاخ درآوردم. گفتم شاید این یه مبنایی داشته باشه. نه؟

البته اعتراف میکنم خودم هم هر وقت بخوام بگم "واقعا هم"، میگم واقعنم. :)

البته یه چیز دیگه هم هستا که مربوط میشه به ذات شبکه‌های اجتماعی. چون اونجا نمیشه خیلی وقت بذاری برای نوشتنت و یه جورایی از لحاظ سرعت به حرف زدن نزدیک‌تره. مخاطبش هم معمولا با سرعت بیشتری می‌خونه. وقتی آدم سریع تایپ میکنه (یعنی من اینجوریم) دیگه اصوات سریع تر از حروف تو ذهن حرکت میکنن و واسه یکی مثل من که خیلی علاقه به تندتایپی! داره ممکنه گاهی چیزای عجیب پیش بیاد. مثلا توی چت که بعضی وقتا دیگه به اوج سرعت می‌رسم و به قول داییم از خود بی خود میشم :) طول میکشه تا املای کلمه‌ها بیاد تو ذهنم. مثلا پیش میاد که برمیگردم میبینم به جای مثلا نوشتم مصلا...!

:)))

خلاصه که آدمای گیر سه پیچی مثل من و تو گاهی باید حواسشون باشه که تو شبکه های اجتماعی و اینا یه خورده (فقط یه خورده ها) فضا سبکتره و میشه از بعضی چیزا چشم پوشی کرد. یه بار به یکی از دوستام گفتم فر یو، گفت فور یو درسته. :/ گفتم آخه...! میخواستم خفش کنم. (مثلا الان میشد بگم خفه‌ش کنم ولی حوصله نداشتم :)

البته تازگیا دیدم تو وبلاگا هم خیلی از این کارا میکنن. قدیما اینطوری نبود واقعا... این بود آرمانهای امام؟

هی میخوام برم، یه چیز جدید یادم میاد. میگم عه رو نمیشه مجوز بدی؟! واقعا تو بحثهای خودمونی نمیشه آدم اِ بنویسه وقتی بقیه به سلام میگن س. :/ تازه خیلی از گوشیا این علائمو نداره.

به نظرم نیاکانمون کم کاری کردن و تو این یه مورد دیگه واقعا ناچاریم عرب بشیم.

مقصد این که بله ما هم هم‌دردیم خواهر.

ببخشید اینقد کامنتم قر و قاطی شد. به نظم و ترتیب خودت ببخش :)

عه فکر کردم اصلا کامنتم نیومده چقد غصه خوردم! 

چرا پاکشون نکردی خب؟

مثله رو گفتم چون معنیش عوض میشه لازمه ذکر کنی 😆 چون حالا مثلا کتابه تو، چیز وحشتناکی رو به ذهن متبادر نمیکنه ولی این چرا. فکر کردم شنیدی. خب سرچ کن دیگه خواهر نمیخوام فضای وبلاگتو بیالایم :)

آخ که چه خوب نوشتی، قشنگ تمام حرصایی که خورده بودم یادم اومد!

من نمیتونم اینایی که به مدرسه میگن مد رو درک کنم :| من معمولا حتی اگه طرف فینگیلیش بنویسه، فارسی تایپ میکنم و خیلی وقتا در رمز گشایی نوشته هاشون خل میشم :/ آخه واقعا گذاشتن مصوت ها یه جاهایی لازمه .

آره واقعا چیز فاجعه ایه مد آخه؟!

من اولش نمیدونستم منظورشون چیه، هی میگفتن مد داره شروع میشه ، فکر میکردم یک مُد جدید داره میاد همه براش هیجان زده شدن :|

سلام ، کلمه تابلوئه درسته یا تابلوعه؟ دوستی میگه هر دو غلطه، هم همزه هم عین عربیه، پس درستش چی میشه؟ خودشم نمیدونست 

سلام

از شگفتی های دنیای وب اینه که من بعد سه سال دارم این نوشته رو میخونم. شایدم شگفت نباشه، اما این مدفون نشدن نوشته های وبلاگ خیلی خوبه. اگه توی اینستا نوشته بودی هیچکس سالها بعد پیدا نمیشد بخونه.

ماجرای «نویده» جالب بود. ما نویدها معمولا مظلوم واقع میشیم و ازمون خیلی توی مثالها و غیره استفاده نمیشه.

البته توی فیلمها و سریالها معمولا کاراکترهای منفی یا خاکستری و بچه های خنگ و بازیگوش زیاد پیش میاد اسمشون نوید باشه. :|